بررسی ۸ ساله بدخیمی های خونی در بیمارستان دکتر بهشتی زنجان (۷۸ـ۱۳۷۰)

سابقه و هدف: نظر به عدم اطلاع از وضعیت مبتلایان به بدخیمی های خونی در استان و با توجه به این که تا سال 1378، بیمارستان دکتر بهشتی تنها مرکز بیماری های داخلی و اطفال منطقه بوده است، به منظور تعیین اپیدمیولوژی مبتلایان به بدخیمی های خونی، این تحقیق بر روی مراجعین به بیمارستان فوق طی سال های 1370 تا 1378 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده کلیه مبتلایان به بدخیمی انجام شد.برای کلیه بیماران شاخص های خونی اندازه گیری و برای بیمارانی که علایمی از بدخیمی خونی داشتند و یا مشکوک بودند آسپیراسیون مغز استخوان انجام شده بود. اطلاعات از پرونده بیماران استخراج و نوع بدخیمی بر اساس یافته های مورفولوژیک، رنگ آمیزی های سیتوشیمی و فلوسیتومتری مشخص و با آمار توصیفی ارایه گردید.یافته ها: از 184 بیمار، 68 نفر (37 درصد) مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک، 47 نفر (5/25 درصد) لوسمی حاد میلوبلاستیکی، 23 بیمار (5/12 درصد) لوسمی میلیوییدی مزمن، 23 بیمار (5/12درصد) لوسمی مزمن لنفوسیتیک، 14 بیمار (6/7 درصد) مالتیپل میلوما بودند. شایع ترین نوع لوسمی حاد لنفوبلاستیکی، به ترتیب l1 و l2 و شایع ترین نوع لوسمی حاد میلوبلاستیک به ترتیب m3 وm4 m2 بودند.از نظر جنس، در تمامی بدخیمی ها، جنس مذکر بیشتر از مونث بوده و در مورد لوسمی مزمن لنفوستیک 87 درصد بیماران مرد بودند. از نظر علایم بالینی 75 درصد بیماران مبتلا به لوسمی حاد، دارای ضعف و بی حالی، 5/62 درصد دارای تب و 1/57 درصد بیماران مبتلا به لوسمی مزمن میلیوییدی، دارای درد شکم بودند. در یافته های آزمایشگاهی بیماران مبتلا به لوسمی حاد، 4/49 درصد بیماران دارای شمارش گلبول سفید پایین تر از 10 هزار بودند.نتیجه گیری و توصیه ها: بین یافته های این مطالعه از نظر نوع لوسمی شایع (حاد و مزمن) و خصوصیات دموگرافیک بیماران با سایر گزارش ها تفاوت هایی وجود دارد. انجام مطالعات بیشتر در خصوص بررسی علل تفاوت های موجود توصیه می گردد.